Ирем командировкага киткән иде. Ул инде өч көн өйдә түгел. Ә мин кая барып бәрелергә белмичә, фатирда әрле-бирле йөрим...

Бишенче көнгә түзмәдем, үзен иремнең сөяркәсе дип таныштырган хатынга шалтыраттым.

«Әйдәгез очрашыйк. Урынын әйтегез», – дидем.
Берничә сәгатьтән бу хатын әйткән урында очраштык. Бу мин яраткан кафе иде. Гадәттә, ял көннәрендә балалар белән озаклап паркта йөреп арыганнан соң, ирем безне шушында алып килә. Димәк, бу хатын да әлеге урынны белә булып чыга?
Минем янга кыска гына буйлы, әллә ни күзгә бәрелеп тормаган хатын-кыз килде. Ул урындыкка утырганда, аның түгәрәкләнеп килгән корсагын күрдем. Ул бала көтә...

ДӘВАМЫ: https://intertat.tatar/news/irlarga-ni-itmi-zolaixa-soltanova-5855381