Өйгә кайтып барганда, Нияз үзенә кереп чәй эчеп чыгарга, аннан Алияне озатып куярга тәкъдим итте.

Алия бераз кыстатты, тик шулай да ризалашты.

Ә Нияз исә аның риза булуын башкача аңлады. Озак уйлап тормады, кызны кочаклый, үбә башлады. Куллары да башка нәрсә эзли иде... Алия карышты, якынлыкка әле әзер булмавын әйтте. Нияз аның бу сүзләреннән кычкырып көлеп җибәрде.

«Син әллә башка нәрсә көткән идеңме?» – диде ул, көлә-көлә.
«Сезгә ошадым дип уйлаган идем...» – диде Алия, күзләрен яшереп.

«Ну, әлбәттә, ошадың инде... Һәм миңа гына да түгел. Мондый ымсындыргыч яшь тән теләсә кайсы мужикка ошый ул. Син бит тәнеңне барыбызга да бирергә әзер идең!» – диде Нияз, кызга мыскыллы карап.

ДӘВАМЫ: https://intertat.tatar/news/anyn-soigan-yar-bulsyn-5863792