Нишләсәң дә, нәрсә уйласаң да бардак – бардак инде ул. Бездә, безнең җәмгыятьтә, диюем. Кайда, кая карама – атлаган саен…

Менә мигрантлар тулды илгә, менә су баса башлады, менә озакламый тайга яна башлар... Әнә кемнедер талаганнар, банк ставка күтәргән, олигархлар качып беткән – вәт нахаллар, әртисләр чишенешеп, майларына чыдый алмый, шәрә тән бер-берсе белән кашына башлаганнар, әнә балалар авырый – акча җыярга кирәк дәваларга, «Крокус Сити», «Зимняя вишня», тегендә шартлый, монда җимерелә, һавада имансыз очкычлар һәм башка, һәм төрле, һәм чамасыз тәртипсезлек.

Бераз якынрак, янәшәбездәге чүп дип санаган хәлләргә килик әле. Көн саен – бер, дөресрәге, 35нче маршрутта йөри торган автобуска утырып эшкә киләм мин. Дөресен әйтим, гел яман нәрсәләр генә күреп яшәмим, алай уйламагыз. Менә шул автобустагы кондуктор ханымны күзәтәм. Башкаларга охшамаган ул. https://intertat.tatar/news/bardak-samgun-5866034